Verslag van onze rondreis door Andalusië mei / juni 2015.
Begin 2015 besloten wij , Dolf en Anneke, voor een vakantie in Andalusië en huurden op de valreep een camper bij Joep. Het werden drie onvergetelijke weken en wij beloofden Joep een reisverslag voor zijn website. Joep en Antoinette : hierbij zoals beloofd !
Donderdag 21 mei 2015: Haarlem - omgeving Málaga – Bobadilla (omgeving Antequerra)
’s morgens om 10 uur kwamen wij aan op vliegveld Málaga en troffen op de afgesproken plek de buurvrouw van Joep . Na een half uur rijden kwamen we aan bij zijn huis waar camper “Joli” voor ons klaarstond. We zagen gelijk de steile afrit naar het huis waar een camper zich op dat moment brullend naar boven ploegde. Antoinette liep zich de benen uit het lijf om de aankomende vakantiegangers van de juiste camper te voorzien. Intussen bedacht ze ook nog dat wij wel trek zouden hebben. Tussen alle drukte door toverde ze een lunch op tafel en daarna was het zover …. wij konden vertrekken !
Na drie keer een aanloop en flink gassen joeg Antoinette ( “voor de 1e keer” zo vertelde ze) de camper de helling op. Terwijl wij stonden uit te puffen van dit avontuur kregen we nog wat aanwijzingen voor het ‘lastige “schakelen en vertrokken we richting supermarkt . De combinatie van rijden in een zo’n grote camper op onbekende wegen was spannend en het “lastige” schakelen bleek echt lastig. Het “ dubbel klutsen” in een versnellingsbak op leeftijd was een kunst op zich; ook voor een ervaren rij- liefhebber zoals Dolf.
Omdat we in onze vakantie ook familie in hun vakantieverblijf in Corumbela wilden opzoeken hadden we thuis al besloten voor een 8 vormige route. Deze eerste dag reden we richting Antquerra waar we op zoek gingen naar een camping. Middels de informatie van onze Tom Tom kwamen we terecht bij een middelgrote, mooie ( schone) camping met zwembad in de buurt van Bobadilla. Later die avond zaten we tot de zon onderging op het terras van hun restaurant. Het eten, de rode wijn en ook de rekening waren aangename verrassingen. De eerste dag van onze vakantie zat er op.
Camping: La Sierrecilla www.lasierrecilla.com
€ 23,00 per nacht incl. elektriciteit
zwembad was open
restaurant met terras op de camping
Vrijdag 22 mei 2015: Bobilla – Priego de Cordoba – Cordoba.
Na het ontbijt in de zon pakten we de boel weer in en reden om 9 uur richting Priego de Cordoba.
Dit stadje, zo hadden we in de reisgids gelezen, was een bezoek waard. De weg was prima en het viel ons op dat het rijgedrag van automobilisten niets te wensen overliet: geen gejakker en gejaag . Dolf kom zich het rijden in de camper meer eigen maken en ik verdiepte mij in de vel e mogelijkheden van de TomTom. Zo bereikten wij Priego de Cordoba en ja; waar laat je de grote camper in zo’n stadje ? Na zoeken en keren kwamen we uit bij een park waar we, langs een smalle weg , bij een nieuwe camperparkeerplaats kwamen. Van daaruit liepen we in 10 minuten het stadje in en brachten er een paar uur door. Veel barokke architectuur, smeedwerk, smalle straten met witte huizen en pleinen vol bloemen. Toen we weer bij de camper kwamen stond er een camperbusje en kwam de vraag of wij de nacht daar ook door wilden brengen. Het had gekund maar we wilden die middag doorrijden naar Cordoba . Over de N432 reden we via Baeza naar Cordoba. Tussen eindeloze olijfgaarden strak in het gelid reden we naar de camping in Cordoba en liepen een uur later de stad in. Via de Juderia , een oude joodse wijk vol winkeltjes met souvenirs en restaurantjes kwamen we bij de Mesquitta , de grote Moskee die zich gedurende de eeuwen uitbreidde met, in het centrum daarvan, een kerk uit de 16e eeuw. Alleen de buitenkant was al indrukwekkend, zeker toen het donker werd en de moskee baadde in het licht. In de straatjes er om heen was het gezellig druk en na een wandeling over de Puento Romano streken we neer op een terras. De muzikanten met hun flamengo gitaren wisselden elkaar op de terrassen af en het was genieten in Cordoba. Morgen een hele dag om de stad verder te ontdekken.
Zaterdag 23 mei 2015: Cordoba
Om 9 uur liepen we uitgerust de camping af. Als eerste wilden we de Mesquitta bezoeken .
In de Puerte del Pérdon kochten we het toegangsbewijs ( € 8,00 pp) en liepen door de Patio de los Naranjos naar de moskee. In de (Capitool) reisgids stond dat “de meer dan 850 bogen en zuilen van graniet, jaspis en marmer een duizelingwekkende aanblik opleveren” en daar was geen woord van gelogen. Wij vonden het bijna vervreemdend om daar rond te lopen. Ook het zien van de kerk in de moskee was een rare ervaring. Het houtsnijwerk van de koorbanken in de kerk is rijk en de klok die daar in is opgenomen verrassend. Veel te zien en heel veel medebezoekers ! Na een tijd te hebben rondgedwaald belandde ik bij een kapel vol bloemen en brandende kaarsen en begreep dat hier een huwelijk gesloten zou worden. De dames waren feestelijk in hun fel gekleurde jurken , grote versierde hoeden en liepen op hele hoge hakken. Kinderen , schattig in wijde jurkjes met petticoats, matrozenpakjes en volledige kostuums in peutermaat. Eerst kwam de bruidegom. Aan de arm van zijn moeder , (prachtig in haar traditioneel kostuum met hoge kam en sluier) schreed hij over het lange pad naar de kapel. Een kwartier later arriveerde de bruid in een witte japon met sleep, sluier en bruidsboeket. Ze was duidelijk aan de late kant en holde wapperend voorbij met in haar kielzog diegene aan wiens arm zij had moeten schrijden. Ook dit werd een onvergetelijke herinnering aan de Mesquitta in Cordoba. Cordoba is interessant , mooi en gezellig. Het was een goed besluit om hier twee nachten te blijven en ons voor te nemen “ nog eens terug te gaan ”.
Camping : El Brillante
Av. del Brillante 50 14012 Cordoba
€ 32,50 per nacht met elektra
sta plekken voor campers en caravans + een overdekt veld voor kleinere tenten en caravans.
eenvoudig schoon sanitair
Zondag 24 mei 2015: Cordoba – Jean – Marmol ( omgeving Ubeda)
Over de A 306 reden we richting Jean waar we op zoek gingen naar een parkeerplaats. De Tom Tom leidde ons naar een smalle bovenweg waar de parkeerplaats een overdekte garage bleek te zijn.
Daar paste “Joli” echt niet in maar gelukkig was er een ruime plek langs de kant van de weg .
Via de hoge trap kwamen we bij de kathedraal van Jaen. De kerkdienst was net afgelopen en het plein stond vol pratende mensen die vervolgens het terras opzochten. Jean op zondag is, behalve op de terras, doodstil. Alleen de bakker is open. Lopende door de oude joodse wijk komen we op een pleintje met een grote fontein. Een paar jongens van een jaar of 12 kijken wat schichtig als we langslopen. “ Die duiken vast de fontein in ” grinniken we. En jawel…. als ze ons na een kwartier terug zien komen vliegen ze de fontein uit en groeten ons druipend in hun onderbroek.
We namen de A 316 richting Ubeda waar het tijd was om een camping te zoeken. De Tom Tom stuurde ons wel ver van de bewoonde wereld af. Voor de zekerheid deden we navraag bij een benzinestation. “El Marmol” heette de camping en ze hadden heel misschien nog wel een plaatsje : we stonden die nacht alleen op het veld.
Camping: El Marmol
Marmol in de omgeving van Ubeda
€ 20, 00 per nacht met elektra
hele simpele camping met kleine, donkerbruin geschilderde vakantiehuisjes
schoon sanitair
bar waar ook eenvoudige tapas geserveerd werden
in de omgeving was niks te doen en te verkrijgen
Donderdag 28 mei 2015: Cazorla – San Jose (Cabo de Gata)
Het was algehele uittocht die ochtend: alle campers vertrokken achterelkaar van de camping.
Wij wilden over de N315 richting Embalse de Negratin waar bij Freila , zo las ik in een reisverslag op Joep’s website , een mooie camping was. Op de stuwdam zijn we uitgestapt om over het indrukwekkende meer uit te kijken. In de stroming rondom de pijlers wemelde het van de vissen. Aan de andere kant goed zich op de stuwdam en het water dat in een smal riviertje het land in stroomt. Het was te vroeg om al een camping te zoeken en we lieten Freila voor wat het was. Doorgereden naar Baza waar we de supermarkt die de Tom Tom aangaf niet konden vinden . Voor we het wisten reden we in het centrum van het stadje . Op een pleintje konden we niet verder en zat er niks anders op dan achteruit te rijden en ergens te keren. Centimeter voor centimeter met ogen voor én achter en dan nog… een paaltje ! Bumper kapot , paaltje scheef en een boze bewoner van het plein . Geschrokken en uit ons doen reden we Baza uit . Bij een benzinestation beplakte Dolf de bumper met tape en deed ik de boodschappen in een winkel langs de weg .
Het kostte ons tijd om weer oog te krijgen voor de omgeving richting Tabernas ( A 334 en A349) en het was de moeite zeker waard . Onderweg hebben we de camper aan de kant gezet om, genietend van het mooie uitzicht , te lunchen . We hadden de tip gekregen om San Jose bij Gabo de Gata te bezoeken en besloten hier naartoe te rijden .
Bij Tabernas reden we de autoweg op en via een kleine weg richting San Jose . Hier zagen we een andere kant van Andalusië: eindeloze , stoffige weg met plastic kassen en rommel overal. Bij de kassen stonden tenten gemaakt van plastic en doeken en kleine , niet onderhouden huisjes.
Vermoeide mensen trappend op een fiets in de snoeihete zon of voor hun huis met voortuintjes vol afgedankte troep dik onder het stof. Troosteloos, armoedig en desolaat.
Uit het niets dook San Jose op : een fris ,wit nieuwbouw stadje aan de kust . De camping was snel gevonden en er was ruimte zat . Vlak aan het strand was een groot parkeerterrein waar campers ook ‘s nachts konden staan . We troffen San Jose niet op zijn best : er stond een koude harde wind en er waren weinig bezoekers . Langs de boulevard lege restaurants waar het personeel voorbijgangers “naar binnen praatten “ en het eten was er goed . Wij konden ons voorstellen dat San Jose in de drukke vakantieperiode opbloeit . Nu was er weinig aan en reden we de volgende ochtend vroeg richting de weg door de Sierra Nevada (A 348).
Vrijdag 29 mei : San Jose – Órgiva
Het eerste deel van de weg A 348 viel ons wat tegen. De eerder gereden weg naar Tabernas vonden we mooier. Echter aangekomen in de streek Las Alpujarras begrepen we de lofzangen van onze voorgangers: haarspeldbochten ( nog steeds A 348) met prachtige uitzichten , hoge pieken en diepe dalen. We kwamen ogen te kort en genoten van deze rit. De weg was uitstekend en “Joli” klom met groot gemak en luid gegrom de bergen op en af. Dank zij de Tom Tom vonden we een camping niet ver van de route bij het plaatsje Orgiva . Met wat heen en weer steken stond de camper op de gewenste plaats en zaten we aan de late lunch . Toen het wat koeler werd zijn we vanaf de camping, over de “via del olives” naar het stadje gelopen. Het wandelpad langs olijfgaarden, mooie huizen en bloeiende tuinen kwam uit in een van de winkelstraatjes van Órgiva . Het stadje ligt tegen de berg en dat betekende klimmen om op het stadsplein te komen . Hier speelden , stepten en voetbalden kinderen gadegeslagen door hun babbelende moeders op de bankjes en vaders voor het café.
In een van de winkels was het druk en kwamen mensen met volle tassen naar buiten . Toen ik een kijkje ging nemen bleek het een wit betegelde ruimte te zijn met alleen maar diepvrieskisten vol bevroren vis, schaal – en schelpdieren . Na ons biertje wandelden naar de winkelstraat voor de boodschappen en terug naar de camping . Onze campingbuurman speelde zachtjes op zijn gitaar en ik kreeg “ heart of gold ” van Neil Young die avond niet meer uit mijn hoofd .
Camping Camping Órgiva www.campingorgiva.com
Telefoon: 958 78 43 07
€ 22, 85 per nacht met elektriciteit en Wifi
kleine camping met mooi uitzicht
goed en schoon sanitair
geen verdere faciliteiten
Zaterdag 30 mei 2015: Órgiva – Corumbela
Nog een stukje A 348 en via Motril naar de kustweg E 15 richting Nerja en Velez Málaga : weinig moois maar wel opschieten. Daar ergens boven in de witte dorpjes tegen de bergen zouden we onze dochter en schoonzoon bezoeken . Op de kaart zagen we griezelig , smalle weggetjes en besloten de camper in Sayalonga achter te laten. In een cafeetje wachtten we hen op en reden in drie kwartier door de bergen naar Corumbela , een van de vele witte dorpjes waar hun vakantiehuisje was. Vanaf het terras met een heerlijk zwembad keken we uit op de prachtige omgeving en verbaasden ons over de vele blaffende honden in zo’n piepklein dorpje .
Zondag 31 mei 2015: Corumbela
De volgende dag zijn we ’s middags naar Compéta gereden; een groot dorp en net zo’n wit als Corumbela. Jaren geleden brachten wij hier 14 dagen door en liepen lange uitgezette routes over muilezelpaden. Het plein stond nog vol terrassen, de bakkerij waar wij onze broodjes kochten was het zelfde en de parkeergarage in aanbouw had in al die jaren geen volgende steen meer gezien.
Het werd daar hoog in de bergen weer een mooie lange avond.
Maandag 01 juni 2015: Corumbela – Ronda
De ochtend begon met een wandelingetje naar het dorpje voor brood.
Omdat de winkel nog niet open was verkenden wij op ons gemak het dorp en fantaseerden over het dagelijks leven van de vroegere bewoners . Het moet er een hard leven zijn geweest onder de zinderende zon in de zomer en de gure kou tijdens de winter. “ Uitgeblaft “ door de honden liepen we terug voor het ontbijt. Wij vertelden over ons eerdere bezoek aan het Alhambra en kregen goede tips voor ons bezoek aan Sevilla. Het afscheid kwam en na een uur waren wij weer in de ons vertrouwd geworden “ Joli ”. De helft van onze route zat er op en nog ruim 1 ½ week om het volgende deel van de 8 te ondernemen .
Het was al later in de ochtend dat we vertrokken en namen E 15 tot voorbij Marbella daarna over de A 376 naar Ronda. Een mooie route door de Sierra de Bermeja en Serrania de Ronda.
De camping “ El Sur ” stond prima aangegeven. We hadden geen puf meer om de stad in te gaan en aten later op de avond op het terras van restaurant .
Dinsdag 02 juni 2015: Ronda
Vanaf de camping liepen we na ongeveer 2 kilometer door de Puerta de Carlos V de Ciudad ( oude stad) in. Renaissance paleizen, kerken en kloosters met in de hal het draailuik voor de gulle giften.
Een bloeiend parkje én de eerste toeristen van die dag. Wij bezochten het 14e eeuwse Palacio de Mondragón, een oorspronkelijk Moors paleis met drie patio’s waarin, qua stijl en versiering, het islamitische vakmanschap te bewonderen is. Vanaf de tuinterrassen mooi uitzicht op de omgeving. In dit paleis ook het gemeentemuseum met opstellingen (ook leuk voor kinderen) die een beeld geven van de pre- moorse geschiedenis van Ronda. Daarna doorgelopen naar “ El Tajo ” en vanaf meerdere punten ons verbaasd over de enorme diepte hiervan. Over de brug kwamen we vanzelf in het Mercadillo, het moderne deel van Ronda. Rondom Plaza de Torros de restaurants en de souvenirwinkels met flamengo jurken , waaiers en uiteraard “rode lappen ” van de matadors. Aan de overkant een levendige winkelstraat Carrera Espinel. We hebben daarna wat rondgelopen in de zijstraten en op een leuk plein de tapas besteld die we bij onze “buren” er het lekkerst er uit vonden zien. Aan het einde van de dag bescheen de zon “ El Tajo “ vanaf de andere kant en was opnieuw het bekijken waard.
Camping “ El Sur ” www.elsur.com
Apt. Correos 127 29400 Ronda
€ 27,00 per nacht met elektriciteit en wifi
eenvoudige camping met 117 plaatsen
sanitair is eenvoudig en schoon
restaurant met terras
brood avond van tevoren te bestellen
Woendag 03 juni 2015 : Ronda – Sevilla
’s morgens op tijd vertrokken en over A 376 richting Sevilla gereden . Zowel de Tom Tom als de reisgidsen gaven geen informatie over campings in Sevilla en we besloten voor een camping in het stadje Dos Hermanas. We mochten zelf een plaats uitzoeken op de bloedhete camping waar het zwembad nog leeg was . Schaduw van de grote palmbomen was hier noodzakelijk. De receptioniste bood ons de laatste twee (schaduw) plaatsen voor het stierenvechten aan en wij besloten er naartoe te gaan . Toen het wat koeler werd zijn we met de bus naar Sevilla gereden waar de voorbereiding op een grote processie rond de kathedraal in volle gang was. We liepen mee in de oneindige stroom flanerende mensen en keken ons ogen uit. Ronda leek van de toeristen maar Sevilla vooral van de mensen die er wonen, werken en studeren. Laat in de avond terug naar de camping waar we aanbelden en de nachtportier het hek voor ons opendeed. De volgende dag moesten we heel vroeg op voor de processie die al om 7.30 uur vanuit de kathedraal zou beginnen.
Donderdag 04 juni 2015 : Sevilla
De wekker ging heel vroeg en om 7 uur zaten we in de bus. Alleen al de frisse, koele temperatuur was genieten. Ruim op tijd voor de processie stonden we voor de kathedraal waar het drukker en drukker werd. De processie zelf kwam moeizaam op gang met lange pauzes tussen de draagbaren met heiligenbeelden , monstransen en tabernakels en de grote hoeveelheid deelnemers met kaarsen en vaandels. Ruim drie uur later was het rondje om de kathedraal gemaakt en waaierden de toeschouwers uit naar de terrassen. We brachten de middag door op de camping en verlangden naar een duik in het zwembad maar ja… geen water.
Na het eten weer de bus genomen om naar de Plaza de Toros te gaan en kwamen net op tijd.
Toen het orkest begon te spelen presenteerden zich de matador, picadores en de banderillos en draafde de stier de arena in. Het was een temperamentvolle gebeurtenis die ons zal heugen en ook
de nodige gesprekstof opleverde. Onder de indruk liepen we later die avond door de warme ( nog 39 C ) drukke straten van Sevilla. De laatste bus was al vertrokken en de taxi (€ 40)was de enige mogelijkheid om terug te gaan naar de camping.
Vrijdag 05 juni 2015 : Sevilla
Vroeg opgestaan om te genieten van de frisse ochtend en wéér met de bus naar Sevilla.
Vandaag niet naar El Arenal met de parken, fonteinen en musea maar met een wandeling door de Barrio de Santa Cruz, de oude joodse wijk met witte straatjes en mooie patio’s.
Vandaar uit rondgelopen in het noordelijke deel van Sevilla: La Macarena waar het dagelijks leven het straatbeeld bepaalt. Imposante huizen en daartussen verborgen kerkjes en het klooster waar door de nonnen gebakken koekjes te koop zijn. In deze wijk ook de bar “El Riconcillo” waarvan gezegd wordt dat hier de tapas zijn uitgevonden. Tussendoor op zijn tijd zitten en drinken, drinken, drinken want wat was het heet ! Sevilla is een uitgebreider bezoek waard en ook hier gingen we weg met het voornemen “ nog eens terug te komen ”.
Camping Villsom
Salida 555 41703 Dos Hermanas
€ 23,65 per nacht met elektriciteit en (matig) WiFi bij de receptie
eenvoudig , schoon sanitair
veel schaduwplekken
smalle plekken voor campers
’s nachts afgesloten en nachtportier
zwembad zou pas 7 juni opengaan
hier en daar bakjes kattenbrokken: zwerfkatten ?
Bus:
bij receptie busnummers en dienstregeling beschikbaar
halte naar Sevilla: minuut of 8 lopen van de camping tegenover een chinese bazar
ui t- en opstap halte in Sevilla: Avenu de Portugal aan de kant van het terras
halte camping: camping Villsom, Dos Hermanos : vragen aan chauffeur en 2 minuten lopen naar camping.
Zaterdag 06 juni 2015: Sevilla – Jerez de la Frontera – El Puerto Santa Maria
Richting Jerez de la Frontera ( N IV) reden we tussen eindeloze velden bloeiende zonnebloemen.
Weer eens iets anders dan olijfgaarden. In het stadje was het aanmerkelijk koeler dan in de omgeving van Sevilla. Op zaterdag wordt er veel getrouwd merkten we. Ook hier genoeg te zien aan rijk opgemaakte hoeden, torenhoge hakken en jurken in felle kleuren en vele modellen. De bruiloft bestaat uit de kerkdienst en daarna op het kerkplein de felicitaties aan het bruidspaar. Na een uur vertrekt het bruidspaar en zoeken de gasten een terras om na te praten. Jerez de la Frontera was leuk om rond te lopen en op zaterdag is er een grote markt. Het stadje is bekend van de sherry en de restaurants bieden sherry menu’s en sherry proeverijen. Bij de rekening een klein slokje hele zoete sherry, bijna stroop.
Wij zochten “Joli”weer op en reden een klein stukje door naar El Puerto Santa Maria. We koersten aan op het strand en kwamen terecht bij camping Playas Las Dunas (met een geopend zwembad).
Aan het begin van de avond liepen we over de boulevard in 25 minuten naar het stadje. Het was erg stil en we vonden gelukkig een terrasje waar we niet de enige gasten waren. Na een half uur kwamen uit alle straten, steegjes en boulevard mensen en werd het druk op de terrassen en erg gezellig. Op de hoek van de boulevard een winkel met vis en zeevruchten die uit een papieren zak direct gegeten werd. In de aangebouwde tent stonden hiervoor lange tafels en ook hier veel mensen en gezelligheid.
Zondag 07 juni 2015: El Puerto Santa Maria
Vandaag het simpele plan “niks doen” en tegen de middag liepen we richting het strand.
Het zand was heet en de wind idem. Nog wat gedronken op het terras (met grote parasols) voor de camping en daarna terug naar onze leesboeken. Die avond langs de boulevard richting het centrum waar we bij de haven navraag deden naar de vaartijden richting Cádiz.
Maandag 08 juni 2015: El Puerto Santa Maria – Cádiz – El Puerto Santa Maria
Op tijd kwamen we aan bij de instapplaats van de veerboot naar Cádiz, een stad aan het eind van een schiereiland. Een half uur varen en mooi uitzicht vanaf het water op de kust én op Cádiz.
Vanaf de aanmeerplaats is het een minuut of 5 lopen naar het centrum. Cádiz schijnt de oudste stad van Europa te zijn en is , in het oude gedeelte , een wirwar van smalle straatjes en stegen. Door de gekleurde lijnen op straat te volgen maakten we een aantal rondwandelingen door de stad en later door de haven. De hele dag rondgelopen en bekaf naar de boot voor de terugtocht. Vlak voor “onze” boot voer een cruiseschip en iedereen verbaasde zich over grootte en hoogte hiervan. Laat in de avond waren we terug op de camping. We hoorden daar over de enorme streekmarkt op dinsdag en besloten nog een nacht te blijven.
Dinsdag 09 juni 2015: El Puerto Santa Maria
Inderdaad: een grote markt met voornamelijk kleding, schoenen en allerlei huishoudelijke spullen.
Veel stallen hadden hun koopwaar in grote “graaihopen” in de kramen liggen en de verkoper stond op een keukentrapje het geld te innen en de handel in de gaten te houden. Aan het begin en aan het eind van de markt zaten vissers met schelpdieren. Het was goed inkopen daar en beladen met cadeautjes voor dierbare achterblijvers kwamen we terug. Die avond bleek er ook nog een processie in het stadje waarin de meisjes als bruidjes en de jongens in matrozenpak of kostuum . Met vroom gevouwen handen liep en ze achter de muziek en de monstransen door het centrum. De hele stad was uitgelopen en bevolkten later weer de terrassen.
Camping – Playa “ Las Dunas ” www.lasdunascamping.com
Paseo Maritimo Playa de la Puntilla
11500 El Puerto de Santa Maria - Cadiz
Tel: 956 872 210 / 956 860 117
€ 20.10 per nacht incl. elektriciteit en gebruik zwembad
grote camping
1 groot veld met kleine boompjes: geen schaduw
1 groot gedeelte met dicht op elkaar staande bomen: veel schaduw
mooi en schoon sanitair
Betaald Wifi: 24 uur
vlak bij het strand en restaurant met terras
supermarkt in de wijk achter de camping
Woensdag 10 juni: El Puerto de Santa Maria - Tarifa
We besloten de laatste twee dagen te reserveren voor het strand bij Tarifa.
In de reisgidsen enthousiaste verhalen over de mooiste stranden van Andalusië en die wilden wij , bewoners van het mooiste Noord- Hollandse duingebied, zien . De A 5207 leidde ons naar het kustdorpje Zaharra de los Atunes dat zich duidelijk richtte op liefhebbers van zand, zee en zon. Aan het strand een hotel met grote veranda: een plaatje uit de jaren 1920.
De omgeving stond vol met grote, draaiende windmolens waarvan je, als je er lang naar keek, in een trance kwam. Net als de olijfgaarden en de zonnebloemvelden waren ook de windmolenparken eindeloos. Ook in omgeving van Tarifa. Het schijnt mogelijk te zijn om met de camper direct aan het strand te komen en daar ook te blijven staan. Wel de moeite nemen om de goede afslag te vinden.
Wij stonden op camping Rio Jara en liepen vanaf de camping direct het strand op. Prachtig breed strand en heel rustig. Verderop de kleurige schermen van de kite-surfers op het strand en in de zee.
Een parasol voor schaduw en tegen de wind was een goede aanbeveling geweest.
De avond op de camping doorgebracht met tegenover ons 9 campers met Brazilianen. We verstonden er niks van maar genoten van hun vrolijke geklets en gelach.
Donderdag 11 juni 2015: Tarifa
’s morgens bij de receptie de weg naar Tarifa stad nagevraagd. Het bleek dat er tussen het strand en de weg een vlonderweg naar Tarifa lag. Een kleine 100 meter langs de N 340 en dan rechtsaf het “ veld” in naar het pad. Onderweg kwamen nog de “ zwarte iberico” varkens tegen waarvan de ham zo beroemd lekker ( en prijzig) is. Na ongeveer 30 minuten lopen kwamen we aan op de zeeweg van Tarifa en daarna het havengebied van waaruit je het centrum inloopt. Klein stadje met winkeltjes vol zee en strand artikelen. Tegen de middag op een klein pleintje wat gedronken en inkopen gedaan.
We merkten dat we “vol “ zaten met alle indrukken van de afgelopen weken. We hadden zoveel moois gezien dat er niks meer bij kon. Het was een goed besluit om onze campertocht af te sluiten met zon, zee en zand.
Camping Rio Jara www.campingriojara.com
Ctra. NAC Cádiz – Málaga km 81
Telefoon: 956 68 05 70
€ 23,00 per nacht met elektriciteit en WIFI in de omgeving van de receptie
groene camping met ingang naar het strand: 231 plaatsen
goed en schoon sanitair
plekken zijn diep genoeg maar voor grote campers smal
plekken met mooi uitzicht op strand en zee
restaurant op de camping; pizza e.d.
behulpzame receptie
Vrijdag 12 juni 2015: Tarifa – Joep’s camperverhuur – Schiphol
Onze laatste dag brak aan en we vertrokken op tijd van de camping om de camper terug te brengen.
Zoveel mogelijk over de kustweg richting Gibraltar waar we niet zijn uitgestapt. Onderweg langs het strand nog even een kop koffie en daarna richting Marbella. De drukste weg sinds ons verblijf in Andalusië . In Marbella linksaf de A 355 richting Coin en we haalden opgelucht adem: zonder brokken weer op een rustige weg door een mooie omgeving. In Alhaurin de la Torre waren we in de buurt van het huis van Joep en Antionette maar geen idee waar dat precies was.. In alle drukte van het vertrek waren we vergeten de naam van de weg op te schrijven. We liepen nog even het stadje en wilden dan Joep te bellen om ons op weg te helpen. De camper hadden we bij de Lidl gezet.
Toen we terug wamen zagen we Antoinette al zwaaien. Toevallig deden zij boodschappen en zagen de “Joli “ staan. Zo kwamen we dus gemakkelijk terug en dook Dolf inmiddels gepokt en gemazzeld de steile afrit in. We kregen een hartelijk en belangstellende ontvangst en het was leuk om onze verhalen te kunnen vertellen. Toen kwam het moment van koffers pakken en de camper opruimen. Jolie was ons in de afgelopen weken zo vertrouwd geworden en ook het klutsen hoorde daar helemaal bij. “ Een gouden kar ” zeiden we tegen Joep en dat meenden we. Jammer van de bumper maar Joep kon deze gelukkig weer in orde maken en rekende hiervoor € 100. Om 18.00 uur bracht Joep ons naar het vliegveld waar we om 20.00 uur opstegen naar Schiphol.
Het waren drie fantastische weken in het prachtige Andalusië !
De camper was “ oud maar goud ”: alles zat er in, deed het en de auto “ luistert naar zijn stuur en de chauffeur ” zei Dolf tevreden.