Tarifa-Marokko-Sevilla-Granada

Op 27 september 2012 kwamen we na een goede vlucht aan in Malaga, waar Joep al op ons stond te wachten. Even spannend bij zijn huis, want de oprit ( beter gezegd: afrit) was nogal steil en bochtig. Na een lekker drankje hebben we onze koffers uitgepakt en zijn we naar het dorp gereden waar we heerlijk hebben gegeten. Alvast wennen aan de grote porties! Die eerste nacht was gedenkwaardig, want voorhet eerst dit jaar viel er regen, en dan ook maar meteen in gigantische hoeveelheden ( sinds 1957 had het niet meer zo geregend). Gaan we daarvoor naar Zuid-Spanje????  Weinig tot niet geslapen dus, en in de ochtend na het ontbijt bij Joep moest de camper ook nog naar boven. Dat ging niet vanzelf, er was hulp van de buurman nodig om zoveelmogelijk gewicht op de voorwielen te krijgen! Lachend, maar van binnen best bang, kwamen we in twee pogingen boven aan de weg. Na een instructierondje vertrokken we…

Ondanks het wat mindere weer zijn we toch naar Ronda gereden, mooie route door de bergen, met regelmatig heel weinig zicht door regen en mist. Maar het was de moeite waard, Ronda was geweldig leuk en na een nat eerste half uurtje klaarde het ook nog op. Puente Nuevo was heel bijzonder, ook de oude stad was heel mooi. 

En het was er( misschien ook dankzij het weer) niet zo druk! Camping opgezocht vlak buiten Ronda, daar zagen we nog de restanten van modder en zand die over de weg waren gespoeld, was allemaal al weggeschoven, maar er waren diepe voren geslagen in de olijfgaarden. Fijne camping, lekker rustig en na die eerste onrustige nacht hebben we daar heerlijk geslapen.

De toeristische route van Ronda  door de bergen naar de kust ( van de site) hebben we ingekort, omdat het lastig rijden was met nog veel mist. Het uitzicht dat zo mooi moest zijn ( met vele pueblos blancos) hebben we dus grotendeels gemist… langs de rots van Gibraltar gereden, nog steeds regenachtig. Door naar Tarifa, ook daar hing de sfeer van een badplaats in de regen….het beachvolleybalveld stond volledig onder water, er was zo goed als geen wind dus de beloofde kitesurfers lieten zich niet zien die dag. Via Las Dunas, waar het zand op de weg ons dwong om om te keren naar de mooie plek aan het strand gereden die Joep ons had aangeraden. Met een stuk of 15 andere campers én een bus vol Spaanse mannen die daar de hele nacht kwamen vissen ( en niks vingen).  Heerlijk een uurtje op het strand geweest, het weer begon duidelijk op te klaren!

Op zondag 30 september zijn we een dagje overgestoken naar Marokko: Tanger ligt tenslotte vlakbij. Op de boot moesten we in een lange rij om een stempel in ons paspoort te halen ( wie dat niet had werd ook meteen teruggestuurd de boot op) en toen bleek dat we, zonder dat we dat wisten, een compleet verzorgde tour hadden geboekt ipv alleen een ticket voor de boot. Komt er van als je geen Spaans spreekt en zij weinig tot geen Engels… achteraf erg leuk, de Medina was anders echt een doolhof voor ons geworden. Leuk om het spel mee te spelen met de vele verkopers, niemand doet moeilijk als je niks koopt zolang je vriendelijk blijft en een grapje maakt. Wel een heel mooi kleed gekocht, misschien teveel betaald maar wij hadden het er voor over dus wat is dan te veel… Aanrader om te doen, je stapt toch even in een heel andere wereld! Omdat het al laat was toen we terugkwamen hebben we een camping opgezocht net buiten Tarifa, prima plek.

 

Maandag 1 oktober, onze eerste duik van de vakantie! Meteen na het ontbijt het prachtige strand opgegaan, hadden het helemaal voor ons alleen… in de verte zagen we de kitesurfers, bij ons was het heerlijk rustig.  Ideaal dat je pas om 12 uur van de camping hoeft, zo kun je de dag nog eens ontspannen beginnen.. doorgereden naar Càdiz, door niet zo fraai landschap: kaal, met heel veel windmolens ( niet die mooie van Don Quichotte, maar de moderne variant) en zonnecollectoren. Ideaal gebied daarvoor! Cadiz was geweldig, tenminste het oude gedeelte. Het is omgeven door industrie en havens, maar het loont echt de moeite om door te rijden naar de oude binnenstad. Vlakbij het station is een grote parkeerplaats waar de camper makkelijk kon staan, betaald maar niet duur. En je loopt er zo de oude stad in. De kathedraal met zijn gele koepel was prachtig, maar vooral de sfeer in de smalle straatjes en de prachtige parken langs de oceaan zijn heerlijk om in rond te lopen. Daarna op zoek naar een camping, moesten er voldoende zijn maar bleken allemaal dicht… uiteindelijk bij Chipiona ( naast de gesloten municipal) een goed plekje gevonden, samen met een stuk of 5,6 andere campers. Ook weer meteen aan het strand, waar we een fantastische zonsondergang zagen… we hebben het getimed: de zon zakte van halverwege tot helemaal weg in 30 seconden!

2 oktober, naar Sanlucar de Barrameda. Leuk stadje, drukke overdekte markt met veel vis en grote bakken slakken.. gelukkig ook veel groente en fruit en niet te vergeten heel veel olijven. Goede inkopen gedaan dus! ’s Middags met een boot door Parque Nacional de Donana gevaren met twee stops. Was heel ontspannend, maar het  viel door onze misschien te hoge verwachtingen wat tegen. Niet zoveel dieren gezien als we hadden gehoopt. Twee soorten herten, wilde paarden, flamingo’s ( dat dan weer wel), witte reigers en in de verte een visarend. En kluten, allerlei strandlopers…. Maar te weinig tijd om er op je gemak van te genieten. Via een hobbelige weg naar de camping in Rota gereden, prachtig plekje. Weer de zon in de zee zien zakken en heerlijk geslapen…

 

Woensdag 3 oktober, weer gestart met een duik in zee. Heerlijk wakker worden hoor! Daarna lekker douchen en op pad naar dos Hermanas, de camping bij Sevillia die aangeraden was op de site van Joep. We hebben inmiddels besloten om Sevilla zelf over te slaan, we zijn moe en willen ook uitgerust terugkomen in Nederland. Sevilla bewaren we voor een citytrip.. Heerlijke camping met een prachtig zwembad, lekker lui gedaan, gelezen, weer gezwommen, je kent het wel.. ’s Avonds kregen we bezoek van een soort salamandertje dat op de lamp van de lantaarnpaal geplakt leek, kreeg al snel gezelschap van twee soortgenoten. En natuurlijk de katten, die we op elke plek wel tegenkomen. Allemaal goed doorvoed en met een glanzende vacht, daar hoef je geen medelijden mee te hebben…

4 oktober, naar Italica gereden, vlak boven Sevilla. Een oude Romeinse opgraving, een stad die in 206 v. Chr. gesticht is om de vele gewonde Romeinse soldaten uit de oorlogen tegen Carthago op te vangen. Heerlijke plek, waanden ons even echt in Italië, met cypressen en al. Prachtig weer, niet druk, dus heerlijk rondgedwaald en ons afgevraagd wat er van onze hedendaagse gebouwen na 2000 jaar nog teruggevonden wordt.. Het amphitheater was schitterend, was het op twee na grooste van het Romeinse Rijk.  O ja, en zowel Hadrianus ( je weet wel, van die muur in Engeland) als Traianus zijn hier geboren! Bijzonder dat er na de Romeinse tijd niets anders bovenop is gebouwd, daarom is het een prachtig voorbeeld van hoe een Romeinse stad er uitgezien moet hebben ( met een beetje verbeeldingskracht dan..) Daarna via de toeristische route van de site naar Cordoba gereden, langs een schitterend stuwmeer waar we onder de olijfbomen hebben gelunched. Aangekomen op de camping in Cordoba bleek het zwembad, waar we ons erg op hadden verheugd want inmiddels was het weer heel mooi weer, al gesloten. Wie wil er nou nog zwemmen in oktober… wij dus!

 

Vrijdag de hele dag in Cordoba geweest, met de bus die vlakbij de camping stopte. Was werkelijk geweldig. Heerlijk om door het oude deel van de stad te slenteren, de Middeleeuwse synagoge te bekijken, de pleintjes waar handenarbeid nog een kunst en een vak is en waar heel bijzondere dingen werden gemaakt, gewoon geweldig. Het paleis van de koningen ( Alcazar) was al fraai, maar de Mezquita sloeg alles. Als je daar binnenstapt kun je niet anders dan betoverd raken door al die bogen…. Zo bijzonder! De combinatie van Moorse en Islamitische kunst in de ene ruimte en een Rooms Katholieke kathedraal daar middenin is zó bijzonder, wij zijn er ook nu nog diep van onder de indruk…

Even het verhaal in het kort: ooit was er een oude Christelijk heiligdom op deze plek, San Vicente Basilica. Die is vernietigd tijdens de Islamitische periode om de moskee te bouwen. In 785 begonnen de Moren met de bouw daarvan, Cordoba was destijds de hoofdstad van Al-Andalus. In de loop van de tijd is de moskee uitgebreid, de mihrab( de heilige plek naast die waar de imam het  gebed leidt)  is ongelofelijk mooi. Koning Ferdinand III heroverde Cordoba in 1236 op de Moren en de kapel van Villaviciosa werd gebouwd onder de koepel in de moskee. Nog in datzelfde jaar werd de eerste euchristieviering gehouden. Ook hier zijn een aantal uitbreidingen toegevoegd. Het is dus een heel bijzondere plek, in de folder staat een mooie tekst: “ Because beauty, as truth and righteousness, are an intidote for pessimism, and an invitation to take pleasure in life, a shaking of the soul…”

Op ons gemak via Baena richting Granada. Zoveel olijfbomen….op een gegeven moment heb je ze eigenlijk wel gezien…het laatste deel van de route werd steeds mooier, afwisselender. De camping in La Zubia was geweldig, met een heerlijk zwembad en veel mooie details op de camping zelf. Lekker gezwommen, even ontspannen en het hoofd leegmaken voor de indrukken van Granada.

 

Met de bus naar Granada, stopte vlakbij de camping. Last van mijn voet, dus het lopen ging erg moeizaam, daarom hebben we in Granada de bus genomen naar de Albaicin. Heel bijzonder, door straatjes waarvan je denkt dat er echt geen bus doorheen kan maar dat lukt dan toch… vanaf de mirador San Nicolas het uitzicht op het Alhambra  bewonderd, net als heel veel anderen. Voor het eerst deze vakantie op een echt drukke plek gestaan, wel heel leuk en levendig, veel zigeuners die trots waren op hun afkomst en geweldig gitaar speelden. Ook veel ‘hippies’ met zelfgemaakte sieraden enzovoorts. Lekker gegeten op het terrasje daar vlakbij en toen weer met de bus naar het centrum. Langs de kathedraalgelopen en een geweldig kruidenzaakje gevonden…moesten we natuurlijk weer iets kopen.

 

En toen het Alhambra, wij hadden kaartjes voor de middagsessie. Zo werkt het dus, je moest al in Nederland een kaartje reserveren, wij dachten dat dat overdreven w as maar toen bleek al dat er  alleen nog kaarten waren voor deze zondagmiddag ( wij hadden eigenlijk op maandag willen gaan, zat al vol!) Dus wil je hier naar toe: plan het goed en regel kaartjes vanuit Nederland. Werkte prima en snel, we hoefden niet meer in de lange rij bij de kassa.

De kaartjes regelen vooral de toegang tot het Nasridenpaleis, daar moet je echt op het juiste tijdstip aanwezig zijn ( liefst iets eerder). Maar wat een ervaring….. ongelofelijk wat mensenhanden hebben kunnen maken….je komt ogen te kort. Het was zo mooi dat we vergaten met hoeveel mensen we daar liepen. Indrukwekkend in het kwadraat!

Daarna de grote toren beklommen, prachtig uitzicht over de stad en de rest van het Alhambra. Helaas was mijn voet een beetje spelbreker, waardoor we de Generalife niet meer hebben kunnen bekijken. … niet zo heel erg, we waren allebei helemaal stil van al het moois in het paleis. Trouwens, ook een hele mooi souvenirwinkel bij het Alhambra, meer een museumwinkel zoals we die hier kennen dus nauwelijks kitsch. Mooie plek voor souvenirs…

 

Tja, wat gaan 14 dagen snel…. We zijn al weer aan het aftellen en bedenken dat we het de laatste paar dagen echt lekker rustig aan willen doen. Het is warm, boven de 30 graden, en met een voet die niet echt wil kunnen we een bergwandeling in de Sierra Nevada wel vergeten. Dus besluiten we om een mooie route door de  Sierra Nevada te rijden ( een deel van de Route Alpujarras)  en door de bergen rustig naar Motril af te zakken. Daar rijden we langs de kust naar La Herradura. De camping daar was een tropisch paradijsje, met bananenbomen, vijgen en cherimoyas naast de camper. Gewelidg! Wel wat verouderde gebouwtjes, maar zoals overal tijdens deze reis brandschoon sanitair en vlak bij de Middelandse zee. Onze eerste duik in de Mediterranee! Was duidelijk warmer dan het water in de Atlantische Oceaan en trouwens ook dan in de zwembaden op de campings…

Dinsdag 9 oktober, heerlijk plekje aan een rustig strand gezocht, we hebben het wederom voor onszelf. Met de camper aan de rand van het strand is het heel luxe, lekker koud drankje bij de hand, of koffie/thee… gelezen, gezwommen, in de zon (Gerard) en schaduw (Joyce) gezeten en vooral lekker niks gedaan….

Woensdag nog maar een keer hetzelfde recept, maar dan op een ander strandje…. En toen was het ineens half vijf, we hadden afgesproken om rond 6 uur bij Joep te zijn… werd 10 minuutjes later, Joep reed de camper naar beneden en na een lekker biertje en kennismaken met onze ‘opvolgers’ moesten we dan toch onze koffers gaan inpakken. Weer heerlijk gegeten met z’n vijven en voor het laatst het trapje naar ‘ons’ heerlijke bed opgeklommen…. Na een ontbijtje bracht  Joep ons en nog twee anderen die later die avond waren teruggekomen naar het vliegveld, terug naar een inmiddels behoorlijk afgekoeld en herfstig Nederland……Joep, bedankt voor je goede zorgen en voor het gebruik van de camper, we hebben er van genoten!!!!

 

Gerard en Joyce